Tüm gün oyuncaklarla oynayan bebe, bir süre sonra yapışır paçana ve "başka oyun" ister. İşte o anda annenin ışık hızıyla bir şeyler düşünmesi gerekir. Düşünme süresinin uzaması bebenin sabırsızlanmasına yol açar ve krizler yaşanabilir.
İşte yine böyle bir günde girdik mutfağa. Hemen hamur yoğuruldu ve hünerli eller geçti işinin başına.
Hamur itinayla açıldı
Kalıplarla şekiller çıkartıldı
özenle tepsiye dizildi
Fırından çıkma süresini beklemek çok zordu. "Ne zaman pişecek" sorusuna cevap vermek daha da zordu.
o uzunnnnnnn beklemeden sonra (15 dk) fırından çıkan kurabiyeler afiyetle yendi.
8 yorum:
o parmaklar girdiyse işin içine dünyanın en güzel kurabiyesi olmuştur o be! ege'm yakışıklı kuzum benim:) İzmir'e geldiğimde aynısından istiyorum:)
hamarat annenin hamarat cücesi:)) yerim o parmakları
sen gel Gülçin'cim en güzelini yaparız sana :)))
Yeliz'cim mecburen hamarat olmak zorunda bırakılıyoruz.Yoksa sesler yükseliyor :)
Utandım be yaa,kesin genetik:) Ege'm bile benim yapabildiğimden daha güzel yapmış şekilleri,sipariş alıyor mu? :P öperim ikinizi de:)))
evet evet sipariş alınır,itinayla yapılır,özenle teslim edilir :)))
süpermiş, leziz olmuştur eminim yemesi :)))
anne kaleminden, olmaz mı dadından yenmedi :))
Yorum Gönder